Maretak,
Viscum album

Veel is er geschreven over bijzondere maretak. Veel is er geleefd, ervaren en beleefd samen met de mooie energie van deze in de bomen groeiende plant. Denk alleen al aan de traditie van het 'kussen onder de maretak (mistletoe).' Deze traditie stamt nog uit de tijd dat wanneer vijanden elkaar onder een maretak ontmoetten ze de wapens dienden neer te leggen; bij en onder de maretak is een heilige plek waar men elkaar het beste toewenst, dit geldt ook voor vijanden en onder de maretak ontstond een tijdelijke wapenstilstand en wenste men elkaar het beste toe. 
Maretak wordt ook geassioceerd met de Noorse godin Frigg en staat bij haar voor vriendschap en liefde. 
Ook in de Keltische wereld werd de maretak als heilig beschouwd en gebruikt door druïden. 
De Kelten hadden op hun kalender, net als de Maya's, een 'dag buiten de tijd' en de maretak werd met deze dag geassioceerd; een dag van herbronnen, stilstaan en geestelijke reset.
Bronnen te over en wijsheid alom. Ook nu is de maretak nog steeds van grote waarde en dient hij de mensheid met zijn medicijn. Persoonlijk gebruik ik de maretak graag in een zelf gebrouwen levenselixer die al voor menig mens en dier waardevol is gebleken. Nu is het tijd om de maretak een stem te geven en te verhalen uit zijn perspectief...

Hoog in de bomen groeit deze altijd groene plant, niet geworteld in de Aarde, maar levend in de lucht, aan boomtakken hangend verbindt hij de hemelse rijken met de Aarde en fungeert als een 'tussenpersoon.'
Maretak neemt een bijzondere plek in binnen het geheel.
Hij helpt je verbinden met je Goddelijke Zelf en de Goddelijke wereld van waaruit wij komen, een wereld van liefde, licht en oprechte en werkelijke verbinding. Logisch dat er in zijn nabijheid vroeger niet gevochten mocht worden, want hier eren we het heilige in ons allemaal en zien we dat we allemaal deel uitmaken van 'het Ene.'

Maretak brengt vrede en 'hoger bewustzijn' in je leven. Niet voor niets dat de oude druïden zo'n diepe affiniteit met deze plant hadden, want zij zochten het Goddelijke in de natuurlijke wereld en ontplooiden door en met behulp van de natuurlijke wereld het Goddelijke in henzelf wijlens* geïncarneerd. 
Alle delen van het geheel in eenheid en alle delen leermeesters op je pad met de maretak als bewaarder, hoeder van de Goddelijke liefde en wijsheid waaruit dit alles voortvloeit. 
Maretak brengt je dichter bij jezelf, ontdoet je van storende factoren die je tijdens je reis op Aarde hebt opgedaan en helpt je optimaal in lijn met Bron te manifesteren terwijl je bent geïncarneerd. We gaan een stapje omhoog, trillen ietsje hoger om hem te kunnen bereiken en dalen vervolgens af met deze wijsheid in ons hernieuwd en ontwaakt, want het bleek tegelijkertijd ook al in ons te zitten en maretak fungeerde als een sleutel die het slot deed opendraaien.

Wordt stil, reik omhoog door je hogere chakra's naar de Bron en neem deze mee naar binnen in jezelf, waar je , opnieuw Bron weer vindt, maar nu in je eigen centrum. Beide zijn waar. Beide kloppen. 
Maretak leert je dat Bron in het centrum van álles is en alles is. 
We nemen zelf de Hemel mee naar Aarde en door de illusie te doorgronden verlichten we alles op ons pad. 
Hier zijn geen vijanden, enkel vrienden en geliefden die elk hun deel spelen in het geheel.
Hier is enkel de Goddelijke Wereld die alles doordrenkt met liefdevol licht en 'het' herinnerd aan zijn of haar Goddelijke oorsprong. Dit is de reis die wij keer op keer door de stof ondernemen en zo nu en dan vergeten we onderweg waarom we hier ook alweer zijn. Maretak herinnerd ons aan deze oorsprong en het doel van de reis; Goddelijk Zijn.

Soms best lastig of uitdagend, we maken onszelf liever klein en plaatsen het liefdevolle licht buiten onszelf als ware het iets onbereikbaars wat je eigenlijk niet verdient. Dit zijn oude wereld patronen en manipulaties, bedoeld om je om van je ware liefdevolle aard af te houden. De zondaar en onwaardige; onder andere het instituut kerk heeft ons dit goed ingepeperd. Gelukkig is er altijd de natuurlijke wereld die ons onvoorwaardelijk en liefdevol blijft omarmen en ondersteunen terwijl wij onze lessen leren en processen doorgaan. We zijn nooit verloren en worden gedragen door alles wat leeft en blijven dit continu herinneren in onszelf, het blijft hangen en gaat niet weg; want de waarheid resoneert in heel je wezen. 
Maretak is de kroon in deze Goddelijke natuurlijke wereld en blijft stralen om jou je hoogste Zelf te helpen herinneren en ontwaken in de stof. In die zin is maretak ook de plant van de 'verlichte.' 
De verlichte die bewegend door de wereld continu zichzelf herkent in alles om hem heen. Dit 'zelf' transcendeert uiteraard de 'platonisch menselijke ervaring' en verhaalt over God in zichzelf vinden en herkennen in alle delen van de Schepping zelf. Men wordt nederig, dankbaar, stroomt over van liefde en neemt ook zijn/haar dienende plek in binnen het geheel.

Delen van het Zelf die verloren zijn geraakt, zich niet langer de Eenheid herinneren en zichzelf als afgesneden ervaren worden door maretak teruggeroepen. Zonder dwang of overtuigingskracht, want de trilling van het Goddelijke tilt als vanzelf alles mee omhoog en brengt het weer in harmonie met de natuurlijke staat van Zijn, welke gelijk is aan de Goddelijke staat van Zijn. 
Hierom is de maretak zo'n krachtige en alomvattende heelmeester.
Veel woorden voor een plant die houdt van stilte, want stil mag je worden, wil je dit in jezelf ervaren. 
Zachtjes lonkt het liefdevolle licht van Bron en je eigen pure wezen onder de ruis van alle dag en ermee verbindend (Er in te zijn...) straalt alles er vreugdevol in mee en merk je dat er helemaal geen scheiding is.
Dankje maretak voor je stralende aanwezigheid op deze mooie Aarde.

* Soms 'moet' ik een woord gebruiken die mijzelf een beetje gek doet klinken en toch wil het woord er blijven staan, zo ook met 'wijlens.' Ik kende het woord ook niet heel goed, maar toen ik de definitie ervan opzocht viel het kwartje, want het betekent ook 'buiten de tijd' en dit is wat wikipedia erover zegt: 'Oorspronkelijk werd wijlen in het algemeen gebruikt ter aanduiding dat een toestand tot het verleden behoort. Wie wijlen is, is dan ook letterlijk 'uit de tijd'.
Maretak brengt je geïncarneerd in een toestand 'buiten de tijd' oftewel in de Goddelijke staat van Zijn.